Dünya ne yazık ki günlüğü bir dolara çalışan işçilerin patronlarına bir günde milyonlarca dolar kazandırdıkları adaletten uzak bir yer. Giydiğimiz kıyafetlerin yapımında çalışan insanların gerçek hayatını göstermeyi amaçlayan bu etiketler ise bir uyanış için ilk kıvılcımı yakıyor. Milyonluk patronların zor koşullarda çalıştırdığı işçilerin sesi oluyor. Rethink isimli ajans tarafından yapılan ve The Canadian Fair Trade Network isimli Kanadalı ticaret ağı için hazırlanan bu afişlere gelin hep birlikte bakalım ve bu sefer en azından bizler birilerine gerçeğin ulaşmasında rol alalım.
1-
“%100 pamuklu olan bu kıyafet Sierra Leone’de Tejan isimli biri tarafından üretildi. Tejan öksürdüğünde ağzından kan geldi ama para kazanması gerekiyordu bir süre ailesinden sakladı. Çünkü tıbbi tedavi masraflarını karşılayamazlardı ve Tejan pamuk plantasyonundaki işini riske atacak durumda değildi.
Bir gün nöbet geçirince anlaşıldı ki artık hastalık epey ilerlemişti. Teşhis ise tarım ilacı zehirlenmesiydi. Yeterli koruma sağlamayan kıyafetlerle çalışması nedeniyle Tejan 34 yaşında lösemiye yakalandı. 2 kız kardeşi var. Biri önümüzdeki yıl fabrikada çalışmaya başlayacak. Etiket hikayenin tamamını anlatmaz.“
2-
“%100 pamuklu. KAMBOÇYA’da 9 yaşındaki Behnly tarafından üretildi. Behnly istisnasız her sabah 5’te kalkıp konfeksiyon fabrikasına doğru yola çıkıyor. İşe gittiğinde de işten ayrıldığında hava hep karanlık. Üzerine ince kıyafetler giyiyor; çünkü çalıştığı ortamda sıcaklık 30 derece civarında. Odadaki toz ağzına ve burnuna doluyor. Onu boğan bir günün sonunda 1 dolardan bile az para kazanacak. Bir maske almak ise çalıştığı şirkete 10 sadece cente mal olurdu. Etiket hikayenin tamamını anlatmaz.”
3-
“%100 pamuklu. 12 yaşındaki Joya tarafından Bangladeş’te yapıldı. Joya iki erkek kardeşine ve dul kalmış annesine bakabilmek için okulu bıraktı. Babası ise çalıştığı pamuk fabrikasında çıkan bir yangın yüzünden hayatını kaybetti. Joya’nın çalıştığı bina ise babasının öldüğü fabrikanın karşısında. Her gün aldığı risklerin hatırlatıcısı sürekli karşısında… Etiket hikayenin tamamını anlatmaz.”
Kaynak: Takepart
